در جلسه‌ای به عنوان مستمع شرکت کردم. طبق برنامه، دو سخنران داشت؛ یکی سخنرانی علمی که در اطلاعیه‌ها اعلام شده بود و دیگری سخنرانی سیاسی که اعلام رسمی نشده بود اما در سین برنامه بود! طبعاً سخنران دوم از سیاسیون بود.
برگزارکنندگان جلسه احتمال می‌دادند با وجود قرار قبلی و تأکیداتی که داشته‌اند، سخنران دوم به هر دلیل (اعم از خلوتی احتمالی سالن تا مناسب نبودن فضای سیاسی یا سایر اشتغالات سیاسی) حضور پیدا نکند؛ لذا برای فرض عدم حضور ایشان، حتی سخنران جایگزین هم تدارک دیده بودند که در جلسه حضور داشت.
و البته، سخنران دوم ده دقیقه قبل از زمانی که برای آغاز صحبت ایشان تدارک دیده شده بود، در جلسه حاضر می‌شود و طبق برنامه در زمان مقرر صحبت خود را شروع می‌کند. تا اینجای قضیه کاملاً طبیعی است.
اما نکته در اینجاست که خطیب محترم چند بار در صحبت خود تصریح می‌کند که برنامه صحبت نداشتم و فقط قصدم شرکت بود و پیشنهاد صحبت، کاملاً غیرمترقبه بود! حتی تعبیر کرد که "غافلگیر" شدم! و البته چشمان من و برخی که از برنامه اطلاع داشتند، گردتر از دوچشمی که در بالای یادداشت است!
و جالب اینکه خطیب محترم در صحبتهای خود گلایه کرد که چرا اخلاق در جامعه کم‌رنگ شده است؛ و شاید هم می‌خواست در سالگرد فتنه عاشورا که هنوز از آن تبری نجسته یا جسته و من خبر ندارم، اشاره‌ای به حربه دروغ داشته باشد که مجلس را مناسب ندید! ( البته و صد البته، شاید!)
نمی‌دانم که اسم این کار در عالم سیاست چیست؛ اما امیدوارم در بقیه برنامه‌ها و مدیریت‌ها اینگونه "غافلگیر" نشوند. ان شاء الله
